Page 208 - Tarihi ve Kültürel Mirasıyla Kocaali E-Kitap
P. 208

Kocaali’ye Fındığın Gelişi (1908)


                  Fındık,  eski  tarihlerden  itibaren insanoğlunun  beğenerek
                  tükettiği ürünlerin başında gelir. Fındığın, “Pont Exinus” ve
                  “Pontik” sözcüğünden türetildiği tahmin edilmektedir. Zira
                  Antik dönemde Karadeniz Bölgesine “Pont Exinus” adı ve-
                  rilirdi. Çin kaynaklarına göre fındığın anavatanı Çin, Roma
                  kaynaklarına göre ise Karadeniz bölgesidir.


                  Roma döneminde Karadeniz bölgesine “pontus” adı verilirdi.
                  Romalılar fındığa “pontuk” Persler “fonduk”, Araplar “bun-
                  duk”, Yunanlar “funduki” Türkler ise “fındık” demişlerdir. Ta-
                  tarlar “çetlevük”, Lazlar ise “çakıldak” demişlerdir.


                  Evliya Çelebi, Trabzon’a yaptığı bir seyahatte  “Dağların-
                  da taşlarında cümle ormanları fındıktır” demiştir. Sultan I.
                  Mahmud, 1739 yılında Fransa ile bir ticaret antlaşması im-
                  zalamıştır. Bu antlaşmaya göre Osmanlı Devleti’nin ihraç
                  edeceği ürünler arasında fındık da vardır. Osmanlılar, 17. 18.
                  ve 19. yüzyıllarda Avrupa’ya bol miktarda fındık ihracatı ger-
                  çekleştirmişlerdir.


                  Dünyanın en büyük fındık üreticisi olan Osmanlı Devleti,
                  özellikle Sultan II. Abdülhamid döneminde tarım ve sana-
                  yileşmeye önem verdi. Ülkenin ekilebilir arazilerini tespit
                  etmek için ziraat mühendisleri görevlendirildi. Yapılan çalış-
                  malar sonucunda Kocaali fındık üretimine elverişli olduğu
                  tespit edildi.

                  93 Harbi’nde (1877-1878) Balkanlar ve Kafkasların çoğunu
                  kaybeden Osmanlı Devleti, burada yaşayan Müslüman Türk-
                  leri Anadolu’nun muhtelif bölgelerine yerleştirmeye başladı.
                  Bu dönemde Kocaali de göç aldı. Gürcü, Abaza, Boşnak, Ka-
                  radenizli ve Rum köyleri kuruldu.

                  Bölgenin dağlık ve ormanlık olması tarım yapılmasını engel-
                  liyordu. Aşırı nüfus artışı, az sayıdaki yayla, mera ve otlakla-
                  rın bölünmesine yol açmıştı. Özellikle Doğu Karadeniz’den
                  gelen Türk ve Rumlar ormanları keserek tarım arazisi elde
                  etme yoluna koyulmuş, fındığı da beraberinde getirmişlerdi.
                  Kocaali bölgesine fındık dikimi gerçekleştirmek isteyen göç-
                  menler İzmit Mutasarrıflığı’na başvuruda bulundular.






          206     TARİHÎ VE K ÜLT ÜRE L MİR ASIY L A   K O CAAL İ
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213