Page 109 - Tarihi ve Kültürel Mirasıyla Kocaali E-Kitap

Demiraçma’nın düz arazileri meyve, sebze ve tahıl olarak kullanılırken engebeli arazilerdeki ormanlar ▼
kesilerek fındık dikimi gerçekleştirildi. Cumhuriyet’in ilk dönemlerinden itibaren fındıkçılık bölgede Demiraçma’da
2020
hızla artış gösterdi. Milan ile Demiraçma’nın güneyinde ormanlar bulunuyordu. Bilindiği üzere Kocaali, Ahşap Konak
Bolazar ve Milan halkı çok eski tarihlerden beri Osmanlı Devleti’nin ihtiyaçlarını karşılamak için odun
ve kereste keserlerdi. 93 Harbi sonrasında Demiraçma’nın kurulmasıyla birlikte meralar gibi ormanlar
da bölündü. İki köy arasında daha önce mera arazisi yüzünden çıkan kavgadan sonra şimdi de ormanlık
alanlar paylaşılamıyordu. Milan halkı, kendini bölgenin yerlisi olarak görüyor ve ormanların atalarından
kendilerine miras kaldığını iddia ediyorlardı. Ekim 1911 tarihinde ormanda odun kesen her iki köyden
bazı kimseler, ormanı pay edemeyerek birbirine girdiler. Çıkan kavgada yaralananlar oldu. İki taraf da
birbirini ormana sokmamakta kararlıydı. Olaya jandarmalar müdahale etti. Taraflar birbirinden şikâyetçi
oldular. Karasu Nahiyesi tarafından başlatılan tahkikatta kavgaya karışanların yakalanarak adliyeye tes-
lim edilmesi, kavganın bir daha tekrarlanmaması için gereken müdahalenin yapılması, güvenliğin temin
edilmesi kararlaştırıldı. 69

Demiraçma günümüzde, Kocaali’nin en büyük Gürcü köylerinden biridir. Öz kültürünü en iyi muhafa-
za eden köyler arasındadır. Köyün yüzde 95’i Gürcü, yüzde 5’i Doğu Karadenizlidir. Gürcü gelenek ve
görenekleri hâlâ yaşatılmaktadır. Demiraçma halkı günümüzde genel olarak Kocaali, Karasu ve Adapa-
zarı’nda yaşamaktadır. Yaz aylarında ve fındık zamanı köy yeniden şenlenir. Köyü ziyaret edenler Gürcü
yemeklerini, halk oyunlarını, türkülerini net şekilde gözlemleyebilirler.

69 BOA, DH.İUM. 148/9.

GE Ç M İ Ş T EN G ÜNÜ M ÜZE 107