Page 332 - Tarihi ve Kültürel Mirasıyla Kocaali E-Kitap
P. 332

Paskali aynı zamanda madende çalışan bir işçiydi. Karasu   yıkılışına kadar devam etti.  1901 yılında devlet ile şirket
                                                                                               441
                  Madenleri Osmanlı Anonim Şirketi idare meclisi azaların-  arasında imzalanan anlaşmaya göre Maden Müdürü Mav-
                  dan Marşan ve Mavro Kordato Efendiler 6 Aralık 1903 günü   ro Kordato Osmanlı Devleti’ne 10 sene boyunca senelik 50
                  jandarmaya başvurarak bu olayın bir cinayet olduğunu ve   Osmanlı altını ödeyeceğini taahhüt etti. Şirketin üst düzey
                  araştırılması gerektiğini bildirdiler.  439          yöneticilerinden Mösyö Aristide Tubini ödemeler konusun-
                                                                       da hiçbir problem yaşanmayacağını bakanlığa bildirdi. Şirket
                  Tahkikat yaklaşık 2 yıl sürdü. Dimitri Paskali’nin cesedi üze-  bünyesinde 14 farklı noktada maden ocağı bulunuyordu. 14
                  rinde yapılan araştırmada herhangi bir darp izine rastlanma-  maden için 10 sene boyunca 50’şer Osmanlı altını ödenmesi
                  dı. Bazı kimseler Dimitri Paskali’nin oldukça gür akan Ka-  gerekiyordu. Fakat ödemeler Mavro Kordato’nun keyfiyeti-
                  rasu Deresi’nden karşıya geçmek isterken akıntıya kapılarak   ne göre yapılıyordu. Çoğu zaman ödemeler gecikiyor, bazı
                  gözden kaybolduğunu iddia etti. Fakat Maden Direktörlüğü   seneler hiç ödenmiyordu.  442
                  Paskali’nin öldürüldüğünü düşünüyor ve yeteri kadar araştır-
                  ma yapılmadığını iddia ediyordu. Bu hususta daha geniş çap-  Maden Şirketi ile Ticaret ve
                  lı bir araştırma yapmanın şart olduğunu belirten bir dilekçe   Nafia Nezareti Arasındaki İhtilâf
                  kaleme alınarak 3 Mayıs 1905 tarihinde İzmid Mutasarrıflı-  (1907)
                  ğı’na gönderildi. Birkaç yıl daha devam eden bu tahkikattan
                  herhangi bir sonuç elde edilemedi.  440              Maden  şirketinde  çalışan  mühendisler  Kocaali  ve  Kara-

                                                                       su’nun köylerinde araştırmalar yapıyor ve cevher buldukları
                  Maden Şirketinin Yabancı Ortakları                   yerlerde istedikleri gibi maden ocağı açıyorlardı. Osmanlı
                  (1903)                                               Devleti yasalarına göre bunu devletten izinsiz yapmamaları
                                                                       gerekiyordu. Fakat maden şirketinin bu kurallara uyduğu
                  Karasu Osmanlı Madenleri Anonim Şirketi’nin hisselerin-  pek söylenemezdi. Devlet; Kurudere, Kestanepınarı ve Sa-
                  deki yabancı ortak sayısı her geçen gün artıyordu. 1903 yı-  rıcalar  Deresi  mevkiinde  izinsiz  açılan  maden  ocaklarının
                  lına gelindiğinde İngiltere tebaasından Mösyö Peterson’un   ruhsatlarını iptal etti.  Şirket Müdürü Şarkiz, şirketin attığı
                                                                                         443
                  vekili Şarl Serkiz hisse satın alıyor ve şirkete ortak oluyordu.   her adımın fermân-ı âliye göre yapıldığını, Ticaret ve Nafia
                  Bu sırada maden müdürü İspanya tebaasından Mösyö İzak   Nezareti celîlesinin tezkeresine uygun olduğunu, devletin
                  Fernandes idi. Teodor Mavro Kordato hem Karasu Maden   yaptığı müdahalenin Tanzimat dairesinin kararlarına aykırı
                  Şirketi’nin hem de Fransız menşeli Balya-Karaaydın Maden   olduğunu beyan etti. Devlet, fermân-ı âliyeye ve mukavele
                  Şirketi’nin üst düzey yöneticisi konumundaydı. Aristide Tu-  şartnamesine ters düşen bir hareket yapmadıklarını tekrar
                  bini de Karasu Maden Şirketi’nin ve Fransız menşeli Borasit   ettikten sonra şirketin mukavele dışına çıkarak attığı bütün
                  Maden Şirketi’nin üst düzey yöneticiliğini yapıyordu. Karasu   adımları tek tek sıralayan bir metin kaleme aldı. Bu olaylar
                  Maden Şirketi’nin Techizât-ı Askeriye Nezareti’ne vergi öde-  hiçbir zaman son bulmadı. Osmanlı Devleti ile maden şirke-
                  mediği tespit edildi. Şirketin üst düzey temsilcileri Osmanlı   ti arasında anlaşmazlıklar artarak devam etti.  444
                  Devleti’ne ödemeleri gereken vergileri bir bahane ile sürekli
                  olarak öteliyorlardı. Şartnamede geçen yükümlülükleri yeri-  Devlet ile şirket arasında imzalanan nizamnameye göre şir-
                  ne getirmiyor, bu nedenle Osmanlı Devleti ile şirket arasında   ket, her üç ayda bir ve her sene olmak üzere ithalat ve ihracat
                  sık sık problem çıkıyordu. Bu durum Osmanlı Devleti’nin   rakamlarını ayrıntısıyla gösteren bütün verileri göndermesi

                  439  BOA, DH.MKT. 804/1/1.
                  440  BOA, DH.MKT. 952/48/1.
                  441  BOA, BEO. 2026/151931.
                  442  BOA, BEO. 2479/185895.
                  443  BOA, Y.PRK.OMZ. 3/63.
                  444  BOA, HR.HMŞ.İŞO. 193/34.






          330     TARİHÎ VE K ÜLT ÜRE L MİR ASIY L A   K O CAAL İ
   327   328   329   330   331   332   333   334   335   336   337