Page 244 - Tarihi ve Kültürel Mirasıyla Kocaali E-Kitap
P. 244

Serdivanlı Kaptan Vangelos’un
                  Kocaali Mezalimi
                  (1919-1920)


                  Osmanlı Devleti, Ekim 1914’te I. Dünya Savaşı’na dâhil ol-
                  duktan sonra İttihat ve Terakki Hükümeti askerlik çağına
                  gelmiş olan 1869–1895 yılları arasında doğmuş erkek nüfu-
                  su, genel seferberlik çerçevesinde silâhaltına çağırdı. Bu çağ-
                  rıya Müslüman tebaa büyük ölçüde olumlu yanıt verirken,
                  azınlıkların askere alınması sırasında firar etme gibi olumsuz
                  durumlar yaşandı. Azınlıklar, düşman ülkelere firar ederek
                  casusluk yapıyor ya da düşman askerlerine yardım ve yataklık
                  yapıyorlardı. Hükümet, yeni firarların önüne geçmek ve düş-
                  mana verilen desteği durdurmak amacıyla Osmanlı vatandaşı
                  Rum, Ermeni, Arap ve diğer yabancı unsurlara yönelik ola-
                  rak zorunlu göç ettirme politikası uyguladı.  330

                  Tehcir Kanunu adı verilen bu zorunlu göç Batı Anadolu,
                  Marmara ve Karadeniz bölgelerinde yaşayan azınlıkların ül-
                  kenin birliğine düşmanca hareket ettiğinin anlaşılması üzeri-
                  ne uygulanmıştır. Tehcir; Adapazarı, Karasu ve Kocaali’de de
                  uygulanmış, Rumların çoğu bu duruma itiraz etmiş, özellikle
                  de Rum gençleri dağa çıkarak direniş çeteleri kurmuşlardır.
                  Tehcir edilen Rumların ev ve arazilerine devlet tarafından
                  karşılıksız el konulmuş, kimi satılmış, kimi ise memur, subay
                  ve ahaliden kimselere kiraya verilmişti.  331


                  Rumlar, Osmanlı Devleti’nin savaştan mağlup ayrılarak 30
                  Ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşma-
                  sı ile birlikte tekrar geri dönme hakkı elde ettiler. Adapaza-
                  rı’nda yaşayan Rum ve Ermeniler 10 Aralık 1918 tarihinden
                  itibaren geri dönmeye başladılar. Geri dönüşler 1922 yılına
                  kadar devam etti. Haksızlığa uğradıklarını düşünen Rum ve
                  Ermeniler var güçleriyle Osmanlı Devleti aleyhine çalıştılar.
                  15 Mayıs 1919’da İzmir’in Yunanlılar tarafından işgal edilmesi
                  üzerine Rum çeteleri baskı ve zulümleri daha da artırdılar.
                  İzmir’in işgal edilmesinden kısa süre sonra yurdun dört bir
                  yanında halk, teşkilatlanarak Kuvâ-yı Milliye’yi kurdu.


                  330  Mustafa Özdemir, “I. Dünya Savaşı Sırasında Osmanlı Devleti Tarafın-
                  dan Gerçekleştirilen Rum Tehciri”, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları
                  Dergisi, C. VI, S. 14, (2007/Bahar), s. 28.
                  331  Mustafa Özdemir, “I. Dünya Savaşı Sırasında Osmanlı”, s. 29.
                                                                                                                       ▼
                                                                            1892 Yılında Serdivan’da Dünyaya Gelen Rum Çete Lideri Kaptan
                                                                                Vangelos Fotiadis Adına Yunanistan Vodina’da Dikilen Büst
                                                                                                    Cih an Er söz Ar şivi
          242     TARİHÎ VE K ÜLT ÜRE L MİR ASIY L A   K O CAAL İ
   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249